„Dogoń I Wesprzyj”: Dlaczego Nie Możesz Zainspirować Mężczyzny?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Powodem tej nierównowagi jest zbyt duży nacisk na różnicę między mężczyznami i kobietami oraz społeczne nakazy, które są narzucane obojgu.

W sensie fizjologicznym mężczyźni są nastawieni na rezultat, kobiety są bardziej zorientowane na proces. Różnice te wzmacnia wychowanie: chłopców uczy się ukrywania uczuć, bycia silnym i osiągania celów, dziewczynkom pozwala się na wrażliwość i słabość. W efekcie mężczyźni są mniej skupieni na swoim ja, skupieni na zewnętrznych osiągnięciach, podczas gdy kobiety grają na swoich słabościach, infantylizują się i szukają oparcia w silnej męskiej sylwetce. Takie cechy wychowania robią wszystko, abyśmy wchodzili w dorosłe związki nie jako partnerzy, ale jako wykonawcy funkcji ról seksualnych. Każdy z nas ma zestaw przekonań na temat tego, jaki powinien być partner, a ten obraz uniemożliwia nam spotkanie z drugą osobą: tą prawdziwą, a nie wersją, która jest w naszych złudzeniach. Podążanie za wyimaginowanym obrazem pozbawia parę pełnej interakcji.

Patrząc na partnera, widzimy nie jego, ale idealną wersję, własną projekcję i interakcję z nią. I jesteśmy nawet gotowi szczerze pomóc osobie się zmienić. Tylko ta „szczera” pomoc ma zupełnie inne znaczenie: pomogę Ci i zainspiruję Cię, abyś stał się tym, z czym czuję się komfortowo. Docenię twoje spojrzenie na życie, jeśli docenisz moje. Zainspiruję cię i zrealizujesz się w społeczeństwie.

Poczuj różnicę: nie zmieniaj się, aby uczynić swoje życie lepszym, ale dostosowuj się, aby otrzymywać dywidendy i zrobić to po swojemu. To jest manipulacja, a nie wsparcie. I nie ma tu miłości, ponieważ naruszona jest główna zasada miłości - zasada wolności.

Chęć przekształcenia partnera na swój obraz i podobieństwo oznacza odmowę zmierzenia się z prawdą, że w podstawowych wartościach niewiele się od siebie różnimy. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety potrzebują miłości, akceptacji w znaczącym środowisku, wolności wyboru i prawa do bycia sobą.

Możesz zainspirować innych, gdy ludzie są wobec siebie emocjonalnie otwarci i podzielają wspólne wartości. Kiedy wspieram innego, nie po to, by coś dostać w zamian, ale wybór pozostawiam partnerowi. Nie szukam czegoś, co oddziela, ale czegoś, co nas łączy, skupiam się na zatwierdzonych działaniach i cechach. Wiem, że drugi jest szczęśliwy i tworzę wspólne powody do radości. Jeśli uda Ci się to znaleźć, możesz kontynuować, jeśli nie, spokojnie puścić osobę, ponieważ na poziomie wartości jesteśmy zbyt różni.

Należy poprosić o wsparcie. Nieproszone wsparcie, podobnie jak niezamówione porady, jest denerwujące i wiąże się z odrzuceniem drugiego takiego, jakim jest teraz. Partner odczytuje to odrzucenie. Nie ma motywacji do podejmowania jakichkolwiek działań, ponieważ nadal znajdzie się powód do wyrzutów. Dziś wyłączamy osobę w nadziei na „inspirowanie” sukcesu jutro.

Rozwój partnera może być ograniczany przez jawne lub ukryte lęki, które nasze wsparcie może wchłonąć tak bardzo, że ryzykuje utratę swojego ja. Z powodu tych lęków może nie być włączony w swój rozwój z całą pasją i energią, jak będzie czuł bardziej zagrożone niż korzyści. Jeśli zamiast motywacji słyszy o tym, gdzie wypada gorzej, nie koresponduje, pozbawia go to energii.

Presja emocjonalna zaszczepia w partnerze grupę lęków, które go powstrzymują: strach, że upokorzą, zdewaluują, zdradzą, że rozczarują i będą obwiniani za słabość.

Zrozum, że nawet jeśli zrobi to, co doradzisz, i to zadziała, nadal będzie pamiętał, że nie było to spowodowane jego zdolnościami, ale „dzięki” twoim podszeptom i wskazówkom.

Warto wziąć pod uwagę, że jeśli Twój partner nie jest „inspirowany” Twoim wsparciem, to prawdopodobnie nie widzi w tym żadnej korzyści. Może wymiana między wami jest nierówna? Wkładasz więcej w związek, niż on może ci się odwdzięczyć. W przypadku takiego uprzedzenia jest podświadomie zmuszany do bojkotu twoich działań lub opuszczenia związku. A może dlatego, że „lepiej jest być pierwszym w prowincji niż drugim w Rzymie” i to, co jest dla ciebie ważne, nie jest dla niego ważne?

Jeśli naprawdę chcesz pomóc, słuchaj uważnie argumentów i obaw partnera, a jeśli ci się nie uda, zapewnij wsparcie. Brak inicjatywy często wiąże się nie z tym, że partner nie ma pomysłów, ale z tym, że istnieje obawa, że po klęsce nie będzie odwrotu. Kiedy w związku nie ma bezpiecznej przestrzeni, szczególnie przerażające jest pomyłka.

Zapytaj ukochaną osobę: „Co mogę dla ciebie zrobić, aby ci pomóc?”

Ani ratuj, ani nie decyduj, nic dla niego nie rób, ale kryj się ze słabych stron. Dać prawo do popełnienia błędu, zapewnić, że nawet gdy wszyscy wokół się śmieją, rodzina pozostanie niezawodnym tyłem.

Inspiracja to ożywiona rozmowa, otwarte zainteresowanie biznesem i coś, co wypełnia zasoby, a nie wyczerpuje. W rzeczywistości mężczyźni nie potrzebują wiele komfortu. Obejmuje odpowiedzialność i koncentrację na wynikach dla ważnych osób. Inspirować to dawać energię, a nie wyciągać ją swoimi oczekiwaniami. Uważaj na jego plany, dyskutuj wspólnie o nowych projektach, pozwól mu wypowiadać swoje myśli i wątpliwości w Twojej obecności.

Przyjdź na ratunek tam, gdzie Cię o to poproszono, a nie tam, gdzie chciałbyś. Jeśli naprawdę nie możesz pomóc drugiemu, przynajmniej nie krzywdź.

Nie spiesz się, nie trzymaj się ról społecznych: władza i odpowiedzialność, siła i słabość, inicjatywa i bierność, dziecinność i dorosłość w związkach dorosłych przechodzą z rąk do rąk. Rodzina jest elastyczną strukturą, która łatwo dostosowuje się do zmian w otoczeniu zewnętrznym: sukces w karierze jednego z Was i trudności finansowe drugiego. Dojrzały związek polega na tym, aby wytrzymać płynność życia i żyć w wątpliwościach.

Takie wsparcie nie jest słowami, ale czynami. To wsparcie nie jest dla twoich własnych korzyści, ale dla dobra osoby, która zawsze pozostaje w centrum twojej uwagi. To gotowość, by mu zaufać: ani się włamywać, ani włamywać, nie wspinać się ze swoimi pomysłami na to, jak powinno być, nie próbować tego w żaden sposób naprawiać. Aby być dostępnym, pamiętaj za co jesteś wdzięczny i dbaj o jego myśli. Bycie w pobliżu bez odgrywania roli kogoś, kto wie najlepiej.