Techniki Samopomocy W Stanie Kryzysowym Z Utratą Relacji

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 16:09

W procesie pracy nad sobą wiele osób zdaje sobie sprawę, że jest w związku współzależnym, z którego trudno im się wydostać i który od dawna stał się toksyczny dla obojga partnerów. Ale z jakiegoś powodu, jakby jakieś kajdany trzymały oboje partnerów blisko siebie. Są w martwym ogniwie, próbując się nawzajem przerobić, sparaliżować swoje przeznaczenie, ale nie ma siły, by odejść. Strach przed samotnością i ból utraty okazują się znacznie silniejsze niż cierpienie dwojga w ślepym zaułku, gdzie oboje rozumieją, że nie ma szans na rozwój i przez wiele lat chodzą po kole jak konie cyrkowe. Ale nie mogą zerwać relacji. Ci, którzy zostali porzuceni lub ci, którzy mimo wszystko ryzykowali udręką psychiczną, wkroczyli w otchłań samotności, wpadają w czarny pas depresji. Życie po rozstaniu z ukochaną osobą zatrzymuje się dla nich. I ten ból jest równy bólowi fizycznemu, kiedy wydaje się, że partner odchodząc odciął sobie część ręki lub nogi albo odciął sobie serce.

To wszystko oznaki współzależnego zachowania, o którym pisało już wielu psychologów. Zjawisko to opisane jest w dość obszerny i barwny sposób. Ale nigdzie nie ma konkretnych zaleceń, co zrobić dla osoby już w stanie kryzysu i poczucia, że pod nogami nie ma oparcia. Tak, psychoterapia to pierwsza rzecz, która może Ci pomóc w takiej sytuacji. Ale jeśli na przykład nie masz w tej chwili możliwości pójścia do psychologa i naprawdę potrzebujesz pomocy, to podpowiem Ci kilka sposobów awaryjnej samopomocy, które na początku złagodzą Twój stan. Ale sedno problemu współzależności, nadal radzę rozwiązać w trakcie psychoterapii osobistej.

W przypadku współzależnego zachowania osoby wszystkie podpory są zewnętrzne. W samej osobie nie ma ani jednego wsparcia. Nie są dla niego zbudowane, ponieważ nie ma doświadczenia podstawowej miłości. Nie ma stabilnego wewnętrznego obiektu macierzyńskiego i dlatego wszystkie funkcje macierzyńskie są przypisywane partnerowi. A kiedy partner odchodzi, wydaje się, że w środku jest czarna dziura lub pustka, o czym mówi wielu klientów, którzy po utracie związku trafiają do gabinetu psychologa. A potem współzależna osoba próbuje wypełnić tę czarną dziurę lub pustkę czymkolwiek zewnętrznym, ale nie sobą. Nadchodzi wejście papierosów, jedzenia, alkoholu, narkotyków, seksu czy nowego i znowu nowego obiektu miłości.. W rzeczywistości tej osoby nie ma w tej osobie, zawsze musi być ktoś inny: po pierwsze, matka, potem ukochana osoba, mąż, żona, dziecko.. Gdy w środku znajduje się pustka, współzależna stara się pilnie wypełnić ją zewnętrznymi przyjemnościami, zdać się na coś lub kogoś z zewnątrz. Ale to nie prowadzi do ulgi, ponieważ wszystko, co zewnętrzne, raz znika i człowiek znów zostaje sam w pustym domu swojej duszy, doświadczając bólu i tęsknoty samotności.

Pierwszą rzeczą, na którą proszę, abyście zwrócili uwagę, jest budowanie wewnętrznych podpór. To jest coś, co zawsze będzie z tobą, jako twój zasób.

Jakie masz zasoby? Pierwszym z nich jest twoje ciało. Dlatego w tym „złym stanie” pamiętasz swoje ciało i jak mantrę powtarzasz:

„Mam teraz dużo środków, żeby się utrzymać. Mam nogi do chodzenia i stania, mam ręce do brania tego, co chcę, mam usta i zęby do żucia i karmienia się. Mam kręgosłup do trzymania mojego ciała. Mam płuca do wdychania i wydychania. Mam głowę na ramionach, aby myśleć i podejmować świadome decyzje. Tu i teraz polegam na swoim ciele.” W tym samym czasie, recytując mantrę, skupiasz swoją uwagę na tych częściach ciała, które nazywasz.

Następnie, aby poczuć wewnętrzne wsparcie, wykonujesz następujące ćwiczenia, skupiając się tylko na tym, co robisz. Jeśli siedzisz, poczuj wsparcie na pośladkach, oprzyj się na nich, poczuj, jak niezawodne jest to wsparcie.

Jeśli stoisz lub idziesz, skieruj uwagę na stopy. Obserwuj, jakie są w nich doznania. Jak poruszają się palce podczas chodzenia.

- Przez kilka minut chodź najpierw na całej stopie, potem na palcach, na piętach, potem po wewnętrznej stronie stopy i na zewnątrz. Obserwuj odczucia w stopach.

- Wykonaj kilka cykli oddychania uważnością. Połóż rękę na klatce piersiowej, przymocuj dłoń tak, abyś czuł, że oddychasz tylko brzuchem, a klatka piersiowa pozostaje nieruchoma. A potem zsynchronizuj swój oddech z liczeniem. Wdech powinien być krótszy, a wydech dłuższy niż wdech. Najpierw weź jeden-dwa-trzy-Wdech i raz-dwa-trzy-Wydech i tak dalej przez kilka cykli. Następnie zwiększ liczbę podczas wydechu: raz-dwa-trzy-Wdech i raz-dwa-trzy-cztery-Wydech. Oddychaj w kilku cyklach, a potem: ra-dwa-trzy-Wdech i raz-dwa-trzy-cztery-pięć-Wydech.. Następnie w odwrotnej kolejności wróć do równomiernego oddychania. Oddychaj za każdym razem, gdy jesteś pokryty złymi myślami, paniką, lękiem przed samotnością i tęsknotą, rozpaczą.

- Idź pod prysznic i obserwuj wodę - jaka jest… ciepła czy gorąca, zmień temperaturę i obserwuj odczucia na powierzchni swojej skóry.

Jeśli czujesz, że wnętrze jest nadal puste, zagraj w tę grę … Wyobraź sobie, że byłeś tak przywiązany do swojej osoby, że oddałeś mu swoje serce, a teraz on ma dwa serca, a ty nie masz, a w tobie utworzyła się pustka. Przedstaw tę osobę i zabierz od niej swoje serce. Sięgnij i siłą zabierz swoje serce innym. Wyobraź sobie, że ci go nie daje, stawia opór, a ty na siłę zabierasz mu swoje serce słowami: „Daj mi moje serce. To jest moje. Potrzebuję go, aby dalej żyć i budować relacje z innymi ludźmi.” Lub: „Zabieram ci serce. To jest moje. Oddaję to sobie.” Wybierz go siłą kilka razy. I delikatnie noś go w dłoniach i umieść w klatce piersiowej tam, gdzie należy. Wykonuj to ćwiczenie codziennie przez tydzień lub dwa lub dłużej.

Dziewczętom i kobietom polecam kupowanie w sklepie miękkiej zabawki wielkości dłoni i nie rozstawanie się z nią… jeśli idziesz do pracy, weź ją ze sobą w torebce. Kiedy wracasz do domu, wyjmij go i opiekuj się nim, tak jakbyś był dzieckiem w wieku poniżej 3 lat. Ta zabawka będzie działać jak Twoje wewnętrzne dziecko. A ty jesteś jego matką, która dorośnie i zaopiekuje się małym dzieckiem. Nadaj zabawce imię, które otrzymałeś jako dziecko. Nie sądzę, aby ta technika była odpowiednia dla mężczyzn, ale jeśli komuś się to podoba, to czemu nie zastosować jej do użytku. W końcu każdy z nas ma wewnętrzne dziecko, które pragnie miłości i ciepła. A kiedy zostajesz sam, to cierpi twoje wewnętrzne dziecko, a ta technika pomoże ci zbudować umiejętność bycia sobą, mamą i tatą

Poszukaj w Internecie zupełnie nowych, interesujących kursów, znajdź niezwykłe hobby, którego nigdy wcześniej nie robiłeś. Wypełnij tę pustkę swoimi zainteresowaniami, tym, co jest dla Ciebie ważne i interesujące

Nakarm się najsmaczniejszym pokarmem. Wybierz je w sklepie na długi czas. Stań przy każdym blacie i spójrz na produkt. Poczuj, jak Twoje ciało reaguje na widok tego produktu

Otaczaj się troską i miłością we wszystkim, czego dotykasz w swoim życiu. Dbaj o siebie tak, jakbyś opiekował się sierotą, która została rzucona na twój próg. Wyobraź sobie, że tą sierotą jesteś ty i tylko ty możesz mu pomóc

Nawet przez ból. Każdego dnia znajdź coś małego, czym możesz się cieszyć. Może to być nawet uśmiech przechodnia, promienie porannego słońca, aromat filiżanki kawy

Jeśli to możliwe, podróżuj więcej

Ogólnie rzecz biorąc, stoisz przed bardzo trudnym zadaniem, pośród bólu straty, aby znaleźć siebie i w sobie własne zasoby i wsparcie. Wszystkie te techniki wykorzystuję w pracy z klientami, ponieważ zostały przetestowane w moim osobistym doświadczeniu budowania samopomocy i znajdowania wewnętrznego oparcia.