Ja I Moje Osobiste Granice

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Granice osobiste są wyznacznikiem bezpiecznego obszaru dla ludzi. Kiedy są naruszane, osoba zwykle odczuwa niepokój, obrzydzenie, złość.

Granica w kontekście psychologicznym jest tym, co oddziela „ja” od nie-ja. Są moje pragnienia, uczucia, rzeczy, ciało, wiara, idee itd. oraz pragnienia, uczucia, rzeczy, ciało, wiara, idee itd. Inni.

Granice nie są dziedziczone, muszą być ukształtowane. Proces tworzenia granic trwa całe życie. Granice budowane są w kontakcie z Innymi, zmieniają się. Bez wyraźnych granic (co wolno, a czego nie w stosunku do mnie) prawdziwa intymność jest niemożliwa.

Osoba, która pozwala im naruszać własne granice, pozwala innym manipulować sobą. Niejasna świadomość własnych granic prowadzi do tego, że człowiek nie może zrozumieć, na czym polega jego odpowiedzialność, a co nie, gdzie zaczyna się jego odpowiedzialność, a gdzie się kończy.

Możesz mówić o naruszeniu granicy, jeśli:

• komunikacja z ludźmi powoduje dyskomfort, niepokój, napięcie;
• w parze, małżeństwie, czujesz, że narastają pretensje, roszczenia, rozczarowania;

• w związku dostosowujesz się do planów, nastroju, słów innych, chociaż w głębi serca się nie zgadzasz;
• czujesz, że dzieci „siedzą na twojej głowie”;
• starasz się być „dobrą” mamą i nadal martwisz się, że nie jesteś wystarczająco dobra;
• w pracy nazywasz się „niezastąpionym pracownikiem”, a ogromna liczba przypadków jest porzucana, a ty nie odmawiasz, zamieniając się w jucznego konia;
• rodzice ingerują w twoje życie, relacje, a ty boisz się bronić swoich decyzji i nie ma znaczenia, czy masz 18 lat, czy już 30-50;
• czujesz, że przyjaciele i krewni nadużywają twojej dobroci i usposobienia i nie biorą pod uwagę twoich pragnień, czasu, planów;
• straciłeś marzenia, ulubione zajęcia i nie pamiętasz, kiedy zrobiłeś coś dla siebie bez poczucia winy.

Jaki jest skutek nieznajomości swoich granic i niemożności ich obrony?

1. Eksplozja na zewnątrz - ostry wybuch agresji, jakby z powodu drobiazgu „dach został zdmuchnięty”.

2. Wybuch w środku - swoją złość kieruję na innych na siebie (ze strachu przed okazaniem złości, z reguł "dobroci") i powstaje psychosomatyka: bóle głowy, problemy z sercem, alergie, nadwaga itp.

3. Łączenie się z innym – granice zostają naruszone, gdy relacja dla mnie staje się ważniejsza ode mnie. Jeśli ze względu na związek działam na swoją szkodę.

4. Syndrom „dobrej dziewczynki” to odrzucenie własnych pragnień na rzecz reguł, dostosowanie się do wizerunku, który chcą widzieć inni, życie na ich żądanie. Stąd: dezorientacja, depresja, zmęczenie, ciągły stres, uraza.

Co się stanie, jeśli moje granice zostaną naruszone?

1. Należy to traktować jako aksjomat – mam prawo posiadać i chronić swoje (ciało, majątek, pragnienia, czas itp.)

2. Zacznij dostrzegać swoje uczucia w kontakcie z innymi. Jeśli w procesie komunikacji odczuwam złość, niepokój, to może zawężam granice, dewaluuje swoje potrzeby.

3. Uświadom sobie swoje myśli, które powstrzymują Cię przed powiedzeniem „nie”:

- Muszę być cierpliwy;

- dobrzy ludzie nie są źli;

- jestem gospodynią domową i dlatego nie mogę prosić o pomoc w domu, to jest moja praca;

- musisz przyjaźnić się z kolegami itp.

4. Ucz się

- proś o pomoc bez poczucia winy i wstydu;

- mów bezpośrednio o swoich pragnieniach i potrzebach i nie czekaj, aż inni zgadną;

- powiedzieć „nie” działaniom, pragnieniom innych ludzi;

- powiedzieć „tak” na to, czego potrzebuję.