ATAK NAPADOWY: Algorytm Akcji Przetrwania

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Tylko leniwi nie pisali o atakach paniki. Dlatego obejdę się bez tekstów: tym, którzy nie wiedzą, co to jest, ten artykuł w zasadzie nie jest potrzebny, a kto od czasu do czasu doświadcza napadów, nie musi wyjaśniać, jak często bije mu serce, drżą ręce, ziemia liście spod stóp, całe ciało pokryte potem itp.

"Piekło, przeczucie śmierci, koszmar, otchłań…", -

jak tylko ludzie cierpiący na ataki paniki nie nazywają tego stanu. Ponieważ po pierwszym ataku ataku paniki (PA) kolejne pojawienie się jest przerażające, osoba, która raz doświadczyła ataku, jest stale w stanie oczekiwania, to znaczy w stanie napięcia. I oczywiście w takim stanie AP nie czeka długo.

Większość ludzi używa leków do zwalczania objawów PA. Leki pomagają zredukować objawy, ale jak pokazuje moja praktyka zawodowa i badania innych specjalistów, przyczyny, które doprowadziły do wystąpienia napadów, zaczynają uchodzić w innym kierunku - albo choroby psychosomatyczne, albo koszmary senne itp.. Dlatego leczenia farmakologicznego w tym przypadku nie można nazwać rozwiązaniem problemu.

Ktoś ma PA w określonym miejscu - jeden klient ma objawy tylko w samolocie, drugi - w metrze. Dla jednych – niezależnie od miejsca, ale w zależności od nastroju czy myśli: jeden klient – w stanie spoczynku, inny – w razie potrzeby spotkanie biznesowe.

Jedno pozostaje wspólne dla wszystkich - chęć znalezienia wyjścia z błędnego koła oczekiwania i wystąpienia napadów. Jak to jest możliwe? Poprzez psychoterapię.

Pierwszym krokiem w pracy z pacjentami cierpiącymi na PA jest rozwinięcie umiejętności nie izolowania nadchodzącego lęku, nie chowania się przed nim za lekami, ale znajdowania własnych zasobów, aby poradzić sobie z atakiem, gdy się pojawi.

W tym celu proponuję moim klientom następujący algorytm działania.

Kiedy pojawiają się pierwsze objawy PA:

1. Zwróć uwagę na oddychanie i obejrzyj to. Cała świadomość powinna być skierowana na opanowanie oddychania: wdech - wydech, poczuj ten oddech - jak powietrze dostaje się do płuc, jak zwiększa się klatka piersiowa, wydychaj powoli, ponownie wdychaj. Tak skupione, świadome oddychanie umożliwia przestawienie uwagi z oczekiwania na rozwój ataku (śmierć, niepewność itp.) na doznania w sobie. Co najważniejsze, pozwala zrozumieć, że czas mija, oddychasz, atak się nie rozwija, czyli życie toczy się dalej. Kilka minut należy poświęcić tylko na regulację oddychania.
2. Zwróć uwagę na ciało. Po opanowaniu oddechu należy przenieść uwagę z klatki piersiowej na całe ciało. Nie przerywając świadomego oddychania, zaczynamy skanować własne ciało – stan ramion, nóg, mięśni brzucha, szyi, głowy. Jak się czujesz w dłonie - zimno, ciepło, czy palce są zaciśnięte - rozluźnij, rozluźnij, jak się czują stopy - kamień, z waty - poczuj je uważniej - jak stoją na podłodze, poruszają nogami i jednocześnie czas nie zapomnij - wdech - wydech itp. Wniosek: ciało funkcjonuje, możesz nim sterować, oddychasz - życie toczy się dalej. Spędź kilka minut na ciele, aż poczujesz, że ciało jest zrelaksowane.
3. Zwróć uwagę na własne spojrzenie … Zdarza się, że ludzie w momencie ataku PA dosłownie nic nie widzą, ich wzrok skierowany jest na jeden punkt, ich świadomość zawęża się przez własne doświadczenie lęku i odpowiednio jeden objaw generuje inny. Dlatego, gdy już będziesz w stanie kontrolować swój oddech i przeskanować własne ciało, spróbuj bez przerywania oddechu, rozglądając się wokół siebie. Z pewnością w pobliżu jest coś, czym można się zainteresować i na co warto zwrócić uwagę. A to potwierdza, że życie toczy się dalej.

Zgodnie z tym prostym algorytmem, atak lęku, obsesji i ataków paniki szybko się zmniejsza i mija z czasem.

Naturalnie, prawdziwe przyczyny ataków paniki pozostają poza twoim zrozumieniem i dlatego nie możesz na nie wpływać. Ponieważ jednak głównym lękiem przed PA jest lęk przed nagłą śmiercią, jako sposób na przetrwanie ataku PA, opisany powyżej algorytm działań w mojej pracy okazał się znakomity.

W końcu umożliwia zrozumienie i odczucie najważniejszej rzeczy - ŻYCIE TRWA!